Blokady kręgosłupa
Blokady są używane w leczeniu wielu różnych dolegliwości, takich jak ból krzyża, rwa kulszowa, rwa barkowa, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, dyskopatia, kręgozmyk, a czasem jako blokady diagnostyczne, żeby zdiagnozować przyczynę bólu.
Rodzaje iniekcji:
- Zewnątrzoponowe wstrzyknięcia sterydów — popularnie zwane blokadami nadtwardówkowymi
Blokada zewnątrzoponowa jest stosowana do redukcji bólu i zmniejszenia stanu zapalnego. Jest jedną z blokad, którą można wykonać bez użycia aparatu RTG (dostęp przez rozwór krzyżowy lub międzyblaszkowy pod USG). Pozostałe blokady zazwyczaj są wykonywane z użyciem obrazowania rentgenowskiego, czyli ramienia C-RTG. - Blokada okołokorzeniowa
Iniekcja ta jest typowa dla przypadków rwy kulszowej, ucisku na korzenie w odcinku piersiowym, czy w redukcji bólu w tzw. rwie barkowej i ma na celu złagodzenie bólu wynikającego z ucisku korzeni. Potwierdzenie prawidłowego miejsca iniekcji następuje poprzez podanie małej ilości środka kontrastowego i uwidocznienie uciśniętego korzenia i przestrzeni nadtwardówkowej. Pacjent odczuwa również krótkotrwały ból, z którym do nas się zgłosił. - Blokada stawu międzywyrostkowego
Jest stosowana, gdy głównym problemem jest raczej zlokalizowany, osiowy ból krzyża; mogący promieniować do pośladków czy kończyn dolnych pod postacią tzw. łat — czyli inaczej niż w typowej rwie. Jest związany z degeneracją stawów międzywyrostkowych. Optymalnie, żeby takowa blokada była wykonywana pod kontrolą RTG. Wprawny i doświadczony ultrasonoqgrafista może się posiłkować się USG. - Iniekcja do krążka międzykręgowego
Obecnie rzadko wykonywany rodzaj iniekcji, często używany w celach diagnostycznych — do potwierdzenia, czy uszkodzony krążek międzykręgowy jest odpowiedzialny za zespół bólowy pacjenta. Zawsze pod kontrolą obrazowania RTG. - Blokada stawu krzyżowo-biodrowego
Częsta blokada wykonywana przy użyciu podglądu RTG rzadziej USG, w sytuacji podejrzenia zmian zwyrodnieniowych, czy choroby stawu krzyżowo-biodrowego. Poprzedzona szczegółowym badaniem lekarskim. - Termolezja i kriolezja
Rodzaje zabiegów wykonywanych odpowiednio wysoką i niską temperatur, które umożliwiają uszkodzenie nerwów odpowiedzialnych za ból. Ich efekt przeciwbólowy utrzymuje się dłużej niż w przypadku blokad sterydowych. - Termolezja pulsacyjna
Można również zastosować metodę neuromodulacji, czyli wyłączenia z nerwu włókien przewodzących ból bez jego uszkodzenia — taka procedura nazywa się termolezją pulsacyjną i wykonywana jest temperaturą około 42 st Celsjusza. Można ją zastosować we wszystkich rodzajach rwy.
Ważne! Przez kilka godzin po wykonaniu każdej blokady mogą wystąpić mrowienie, drętwienie i osłabienie czucia w kończynach. Objawy te wynikają z podania leku miejscowo znieczulającego i ustępują samoistnie po kilku godzinach od iniekcji.
Przez kilka godzin po blokadzie nie zaleca się prowadzenia samochodu, się najlepiej na zabieg wykonania blokady przyjechać z kimś.
Oczekiwane rezultaty
Nadtwardówkowa blokada sterydowa jest skuteczna u około 70% pacjentów. Choć wielu pacjentów odczuwa ulgę po blokadzie, najlepsze rezultaty osiąga się wprowadzając po bloku zabiegi fizjoterapii, terapii manualnej, osteopatii oraz dodatkowy indywidualny program ćwiczeń.
Brak poprawy po blokadzie może wymagać jej powtórzenia, czasem jednak może sugerować, że kolejne iniekcje również nie przyniosą efektu.
Jak często można podać sterydowe zastrzyki do kręgosłupa?
Nie ma wytycznych czy badań określających liczbę blokad, które można wykonać czy dotyczących częstotliwości iniekcji nadtwardówkowych. Ogólnie uważa się za rozsądne wykonanie do trzech blokad sterydowych w ciągu 6-12 miesięcy. Zazwyczaj podaje się kolejne iniekcje, w zależności od dystrybucji czy nasilenia objawów.
Możliwe powikłania
Ryzyko związane z wykonywaniem blokad jest niewielkie, a ewentualne powikłania występują rzadko.
Zazwyczaj dotyczą:
- uczuleń na podawane leki
- zaostrzenia objawów chorób towarzyszących takich jak: arytmia, nadciśnienie tętnicze lub cukrzyca
- chorych, którzy nie zgłosili przyjmowania leków na rozrzedzenie krwi
Szczegółowe informacje na temat możliwych komplikacji omawiane są indywidualnie podczas konsultacji przed planowaną blokadą lub procedurą.